در پاسخ به
6 ژوئن 2009 16:17, بوسيله ى سارا کریمی
سلام ژیلا جانم چقدر گزارشت زیبا و جذاب بود. چقدر غصه خوردم برای اینکه نمی توانم این راه طولانی را تا تهران بیایم و در این شبها در کنارتان باشم. به قول یکی از همین جوانان این شبها تکرار نشدنی است و شاید تا سالها دیگر از این فضاها نداشته باشیم. هرچند این فضاها مملو از احساسات و جوگیری است. اما آیا دموکراسی جز از این طریق تمرین می شود و جز از این طریق به بار می نشیند. اگر دقت کنیم تجربه دوم خردادمان پخته ترمان کرده و اینبار با تجربه تر حرکت می کنیم. ما با هم بهتر فکر می کنیم حتی اگر احساساتی باشیم. من ایمان دارم!